Kitap Okuma Alışkanlığım ve Historical ile Tanışmam

  Merhabalar. Bugün sizlere blog yazılarınızda yorumlar yaparken bölük bölçük bahsettiğim nasıl kitapsever olduğum ve historical türü ile nasıl tanıştığımdan bahsedeceğim. İkisi birbirleriyle bağlantılı olduğu için 2 yazıyı tek çatı altında birleştireceğim.

 Aileme göre kitap okuma aşkım küçüklükten beri varmış. 4 yaşında anaokulunda iken okul duvarına astıkları "Kandiliniz mübarek olsun." yazısını okuduğumu görmüşler ve hoşlarına gitmiş. Erkenden okumayı öğrenmem ananem sayesinde gerçekleşti. Ayrıca bazı geceler uyku saatimde babam kitap okurdu. Bu ikisinin birleşimi sonucu kitaplara olan merakım da başlamış oldu.

 İlkokul 5'e kadar düzenli bir şekilde kitap okudum, sonrasında uzun bir süre okumayı bıraktım. Artık okuduklarım yaşıma hitap etmeyen basit anlatımlı çocuk kitaplarından oluşuyordu. Okumaya devam edeceksem klasikler okumak mecburiydi fakat tahmin edeceğiniz üzere benim gibi ergenlik dönemindeki çocuklara klasikleri okumak çok sıkıcıydı. Ya kullandıkları anlatım biçimi o yaşlarda ağırdı ya da anlatılmak istenenleri tam olarak kavrayamadığım için okuması zor geliyordu. Ayrıca öğretmenlerin, öğrencilerin anlayabileceği kitaplar seçmesi yerine Suç ve Ceza, İki Şehrin Hikayesi gibi çok sayfalı ve okumak istemesek de ödev/kanaat notu gibi "teşvik edici" yöntemlerle bizlere bunları dayatmaları birçok gencimizi kitap okumaktan soğutmuştur. Şimdiki gibi tür çeşitliliği de olmadığı için bundan ben de nasibimi bolca aldım.

 Bu durum lise 2'nin ortalarına kadar gitti. Zorla götürüldüğüm Tüyap Fuarı'nda Ayşe Kulin'nin Veda kitabını almıştım ve kitabı severek okumuştum. Veda, benim kitaplara dönüşümün başlangıcı oldu. Sonrasında Veda'nın devamı ile yavaş bir şekilde okusam da kitapları sevmeye başlıyordum. 

 Historical sevgimin gelişmesini de şu olaya bağlıyorum: Bahsettiğim lise 2 içerisinde doğum günüm yaklaşıyor diye kendime kitap hediye etmeye karar vermiştim. Kitapçıda yeni çıkanlar arasında ya Gabrielle Kimm'in yazdığı Son Düşes'i ya da Julia Quinn'nin yazdığı Rüyalar Gerçek Olsa'yı seçecektim. Kaderimin çizgisinin nasıl gideceği Quinn'i bilmeden elimin gitmesinden belliymiş :D Ama seçimimi Son Düşes'ten yapmıştım. Kitap historical değil, tarihi kurgu türüne girse de baş karakterin masumiyeti, yaşadığı zenginlik ve çevresindeki entrikalar çok cezbediciydi. 

 Hikayeyi çok beğenince buna yakın kitaplar aramaya başladım ve aldığım 3 kitapla historicale tamamen giriş yaptım. 

 Historicalde okuduğum ilk kitap Georgette Heyer'in Aşka Bir Şans Daha isimli kitabıydı. İlginç olan kısımsa yazarın aslında historical edebiyatta bir tür olarak adlandırılmadan önce eserler yayınlamasıdır. Yani yazarın eserleri 1920'ler-1960'lar arasında yayımlamıştır, historicalin tür olarak kabul edilmesi ise 70'leri bulmaktadır. Fakat Georgette'nin eserlerini historicalin ön ayağı olarak saydıkları için yazdıkları türün içerisine giriyor.

 İkinci olarak Victoria Alexander'ın Sonunu Bile Bile hikayesini okumuştum. Historicale aşık olmamı sağlayansa üçüncü kitabım olan Julia Quinn'nin Şahane Bir Kadının Gizli Günlüğü kitabı olmuştu. Şu anda Quinn'i sevmesem de bu hikaye ilk aşkım olduğu için kalbimde özel yeri olacak. Daha doğrusu tatlı ve aşık Miranda Cheever karakteri. 

 Zaman içinde başka türlere de şans verdim. Klasiklerle artık barış halindeyim, bilim-kurgunun hayal gücüne hayran kalıyorum, ısınamadığım türler olsa da onları okuyanları eleştirmiyorum, saygı duyuyorum, eleştirilerim yayın evleri bazında oluyor.

 Lise 2'den itibaren düşünecek olursak 10 senelik bir okuyucuyum ve bu durumdan fazlasıyla mutluyum.😊